කලු කරලා වැහැපන් වැහි වළාවේ
තද කරලා හමපන් මහ කුනාටුවේ
ගස් වල් පෙරලිලා ඔහේ ගියාවේ
පොළොව දෙදරලා ගිනි කදු මතු උනාවේ
අහස ගුගුරලා අකුණු කොටපන්නේ
ලොකු ලොකු වැහි බින්දු පොළොවට හෙලපන්නේ
සැඩ වී ගO වතුරත් ගලපන්නේ
අනේ මාත් ඒ වතුරේ පලයන්නේ
කන්දක් කඩලා මා වෙත හෙලපන්නේ
මහමෙර තරම් හද ගිනි මා නිවපන්නේ
මාවත් අරන් යන ලොකේක පලයන්නේ
හෙට හිරු පායාවි මා එය නොදකින්නේ
අහස ගුගුරලා මහ වැසි වැටුනු රැයේ
දුකද දැනේ නොනිදමි මේ පාලු රැයේ
සයුරේ වතුර ගෙන හෙලුවත් මාගේ ලයේ
නුඹ දුන් ගින්න නම් නිවිලා නොයේ
පිලිගන් සබද මම මේ සැඩ සුළග වැනි
සිටිය නොහැක මට නම් එක තැනක රැදි
හදවත් වල දුක් ගිනි ගෙන යනවා වැනි
මට ලන් වන්න නුඹ හට නම් නොහැකි වෙති
නො එන්නම යන්නෙමි මම
හැමට සෙත් වෙන්න පතනවා මම
ආදරෙයි නුඹලා හැමට මම
අමතක කරනු මා පසුපස නො එනු හැම
මෙහෙමම වෙන්න පතන මම
. . .හසී රන්. . .
No comments:
Post a Comment
කියවලා ඔබගේ අදහස් දක්වන්න හොද නරක අඩුපාඩු කියන්න
ඔබේ ඒ අදහස් මා දිරිගන්වයි මා නිවැරදි කරයි
ඔබලාට බොහොම ස්තුතියි. . .